Edward Bach studeerde eerst geneeskunde in Birmingham en later aan het University College Hospital in Londen, waar hij huischirurg was. Hij werkte ook in een privépraktijk. Als bacterioloog en patholoog deed hij origineel onderzoek naar vaccins in zijn eigen onderzoekslaboratorium.
In 1917 werkte Dr. Bach op de afdelingen voor soldaten die gewond terugkeerden uit Frankrijk. Op een dag zakte hij in elkaar en werd met spoed naar een operatiekamer gebracht met een ernstige bloeding. Zijn collega’s opereerden om een tumor te verwijderen, maar de prognose was slecht. Ze vertelden Bach dat hij nog maar drie maanden te leven had.
Zodra hij uit bed kon komen, keerde Bach terug naar zijn laboratorium. Hij was van plan zijn werk zo ver mogelijk vooruit te helpen in de korte tijd die hem restte. Maar naarmate de weken verstreken begon hij sterker te worden. De drie maanden kwamen en gingen en vonden hem in betere gezondheid dan ooit. Hij was ervan overtuigd dat zijn zingeving hem redde: hij had nog werk te doen.
Homeopathisch onderzoek
Zijn onderzoek naar vaccins verliep goed, maar desondanks was Dr. Bach ontevreden over de manier waarop van artsen werd verwacht dat ze zich op ziekten concentreerden en de hele persoon negeerden. Hij streefde naar een meer holistische benadering van de geneeskunde. Misschien verklaart dit waarom hij, terwijl hij geen homeopaat was, een post aannam in het Royal London Homoeopathic Hospital.
Eenmaal daar merkte hij al snel de parallellen op tussen zijn werk aan vaccins en de principes van homeopathie. Hij paste zijn vaccins aan om een reeks van zeven homeopathische nosodes te produceren. Dit werk en de daaropvolgende publicatie brachten hem enige bekendheid in homeopathische kringen. Mensen begonnen naar hem te verwijzen als ‘de tweede Hahnemann’.
De bloesemremedies
Tot nu toe had Bach met bacteriën gewerkt, maar hij wilde remedies vinden die zuiverder zouden zijn en minder afhankelijk van de producten van ziekten. Hij begon met het verzamelen van planten en in het bijzonder bloemen – het meest ontwikkelde deel van een plant – in de hoop de nosodes te vervangen door een reeks zachtere remedies.
In 1930 was hij zo enthousiast over de richting die zijn werk insloeg dat Dr. Bach zijn lucratieve Harley Street-praktijk opgaf en Londen verliet. Dr. Bach was vastbesloten om de rest van zijn leven te wijden aan het nieuwe systeem van geneeskunde waarvan hij zeker wist dat het in de natuur te vinden was. Hij nam als assistent een radiograaf mee die Nora Weeks heette.
Net zoals hij zijn huis, kantoor en werk had verlaten, begon Dr. Bach de wetenschappelijke methode en zijn afhankelijkheid van laboratoria en reductionisme te verlaten. In plaats daarvan gebruikte hij zijn natuurlijke gaven als genezer, waardoor zijn intuïtie hem naar de juiste planten kon leiden.
Na jaren van vallen en opstaan, waarbij duizenden planten werden voorbereid en getest, vond hij één voor één de remedies die hij wilde. Elk richten op een bepaalde mentale toestand of emotie. Bij het behandelen van de persoonlijkheden en gevoelens van patiënten ontdekte hij dat hun ongeluk en fysieke nood op natuurlijke wijze zouden ontspannen, omdat het genezingspotentieel in hun lichaam duidelijk was en weer kon werken.
Zijn leven volgde een seizoenspatroon van 1930 tot 1934. De lente en zomer besteed aan het zoeken naar en voorbereiden van de remedies; de winter die hulp en advies geeft aan iedereen die hen kwam zoeken. De meeste winters werden doorgebracht in de kustplaats Cromer. Hier ontmoette hij en raakte bevriend met een lokale bouwer en genezer, Victor Bullen.
Voltooiing
Tegen de tijd dat Dr. Bach en zijn assistent Nora Weeks op Mount Vernon kwamen wonen, had Dr. Bach 19 van de remedies ontdekt, en het was in de omliggende lanen en het veld dat hij de resterende 19 remedies vond om de serie te voltooien. Inmiddels waren zijn lichaam en geest zo afgestemd op zijn werk dat hij een verscheidenheid aan emotionele toestanden zou lijden totdat hij de plant vond die hem zou helpen. Op deze manier voltooide hij, door groot persoonlijk lijden en opoffering, zijn levenswerk.
Een jaar na de aankondiging dat zijn zoektocht naar remedies was voltooid, overleed Dr. Bach vredig op de avond van 27 november 1936. Hij liet verschillende levenslange ervaring en inspanningen achter, en een systeem van geneeskunde dat velen over de hele wereld helpt.
Bach had jarenlang succesvol onderzoek gedaan in Londen. Zijn werk bracht hem roem en een hoge professionele status onder zowel orthodoxe als homeopathische artsen. Nu had hij een geheel nieuwe benadering van genezing opgericht die zich uitsluitend concentreerde op de emotionele en spirituele gezondheid van mensen in plaats van hun fysieke symptomen.
Het was te verwachten dat hij bij zijn dood planken vol aantekeningen en gepubliceerde geschriften zou achterlaten. Maar ook hier was hij van plan om de zaken zo duidelijk en overzichtelijk mogelijk te laten. Gedurende het hele proces van het vinden van nieuwe remedies, ontdeed hij zich van onnodige ideeën en theorieën uit zijn praktijk.
Tegen het einde bouwde hij een vreugdevuur in de tuin van Mount Vernon, waar hij veel van zijn vroege aantekeningen verbrandde, vastbesloten dat ze het niet zouden overleven om mensen in de toekomst op een dwaalspoor te brengen. Alles wat gezegd moest worden werd gezegd in de 32 pagina’s van De Twaalf Genezers & Andere Remedies.
Waarom Bach Bloesem Remedies?
Wat zijn Bach Bloesems Remedies?
Wanneer en hoe te gebruiken?